Er zijn niet enkel van die grauwe mussen,
die je ziet op bijna elke tak.
Er zijn ook lichte, ranke duiven.
Je hoort ze koeren boven op het dak.
Er zijn niet enkel langgerekte tuinen,
gemetseld en begrensd van muur tot muur.
Er zijn ook bossen, heidevelden, duinen,
nog vol geluiden, tot in ’t avonduur!
Er zijn niet enkel van die grauwe stegen,
met somberheid, verval bij elke deur.
Er zijn ook volop paden, lanen, wegen,
die ons zomaar verassen met hun kleur!
Er is nog groen, er is nog licht en er is leven.
Het huppelt, fladdert, leeft hier overal.
Laten we zuinig zijn, op onze aarde.
Zodat zij ons nog lang verrassen zal…
Maria Riksten-Brouwer