Zomaar enkele herinneringen uit de tijd dat ik op de Lagere School zat.
Dat was de Jan Ligthartschool aan de Klaprooslaan, hoewel de ingang aan het Seringenhof zat. De school was toen wit geverfd en niet geel.
Ik heb het dan over de eerste helft zestiger jaren en de Wijkkrant bestond nog niet; we hadden het Nieuwsblad van het Noorden, dat toen een avondblad was, en driemaal in de week De Gezinsbode.
Vijftig jaar Wijkkrant Oosterpark en de oproep om verhalen en anekdotes uit die periode in te zenden prikkelden mijn geheugen. Van die vijftig jaar woonde ik de eerste dertig jaar buiten de wijk, en mijn geheugen sprong steeds maar weer terug naar mijn kindertijd.
Ik kan het gewoon niet laten om ze toch te delen met de lezers van deze krant!
Ik had gehoord dat er in de Irislaan een gezin was dat elk jaar een varken op het balkon hield om het vet te mesten! Na dat jaar werd het geslacht en had men goedkoop vlees.
Sinds enkele jaren verzorg ik af en toe een rondleiding door de wijk en vertel dan dit verhaal. Maar het begon te knagen: was dit wel waar? Had ik het niet gedroomd? Tot vorig jaar, toen een vrouw aan wie ik het vertelde bevestigend reageerde – zij woonde als kind daar vlakbij.
Wij woonden in de Vinkenstraat 59a, dat is vlakbij de Oliemuldersweg, het stukje met het grasveld voor de deur, waar ik als jochie voor de lol nog heb gevoetbald met de paar jaar oudere Hugo Hovenkamp, die enkele deuren verderop woonde en later een bekende voetballer werd.
Daar in de buurt, op de hoek van het Oosterhamrikkanaal en het Van Starkenborghkanaal was de Groninger Mortel Centrale gevestigd.
De auto’s met de draaiende trommels reden dagelijks door de Vinkenstraat. Op een dag, het was een omgebouwde Canadese legerauto, zakte die al rijdend in elkaar, vlak achter de cabine. Het betonmengsel was blijkbaar te zwaar. Wij kinderen, jongetjes, die hier getuige van waren, vonden het machtig interessant!
Naast het mortelbedrijf was de olieopslag met grote ronde tanks van het Depot N.V. Shell Nederland aan het Van Starkenborghkanaal.
Op een dag hoorden we op school dat daar een explosie was geweest, waarbij de vader van een meisje dat bij mijn broer in de klas zat, was omgekomen. Wij, alle kinderen op de school, waren diep onder de indruk van het gebeuren. Wij wisten nog niet van de dood, maar werden geraakt door het verdriet van de volwassenen.