Dit was wel weer wat je noemt een échte zomer. Eéntje waarbij regelmatig het zweet goed van je voorhoofd liep. Net toen ik eindelijk zover was om op vakantie te gaan werd het weer echter wat wisselvallig. Niet alleen in de Oosterparkwijk, maar in een brede omtrek om Nederland en België heen.
Mijn ‘nieuwe’ vierwieler, die net kampeerklaar was gemaakt, was zover om mij en mijn 80 jarige moeder ergens naartoe te brengen. Normandië hadden we bedacht. Nou dat viel al snel af. Het was er prachtig geweest totdat wíj wilden gaan. We wilden wel mooi weer. Dit betekende tot vrij ver in Frankrijk afzakken. Onze blauwe bus was nu ingeruild voor een groene en deed het geweldig op de groene campings.
Twee weken hadden we tot de school weer zou beginnen. Het was net genoeg voor mij om bij thuiskomst te kunnen zeggen dat ik redelijk ontspannen was.
Na zo’n 14 jaar in mijn bus gereden te hebben was dit het jaar van een nieuwe vierwieler. Het bleek al snel ook het jaar van een nieuwe viervoeter. Een hondje heeft zijn intreden in ons huis gedaan. Een lieve, in beginsel heel angstige vijf maanden oude pup uit Bulgarije.
Zoals mijn zoontje mij in aanraking bracht met de wereld van ouders, school en allerlei plekken en activiteiten, gaat dit hondje mij kennis laten maken met de hondenbezitters en de hondenroutes van de Oosterparkwijk.
Ik verheug me er op dat mijn wereld weer wat groter wordt. En wat ben ik blij dat ik alleen maar een straat over hoef te steken om al in een aardig stukje groen te kunnen lopen.
Gewapend met een aantal poepzakjes zal ik voortaan ook de Oosterpark gaan doorkruisen.
Op één van mijn eerste wandelingetjes in het park zag ik dat er aan de rand bij de Velden een speeltuintje is verrezen. Een allerleukst huisje met glijbaantjes en nog een paar speelelementjes. Er werd al aardig gebruik van gemaakt.
In de vorige column vlak voor de vakantie schreef ik over mijn pas aangelegde vijvertje. Zo helder als hij twee dagen lang was, zo troebel was hij de tijd erna. Speurend op internet kwam ik erachter dat het water waarschijnlijk te zacht was, dus moest ik er iets in doen om de juiste balans er in te brengen. Inmiddels zie ik de stenen op de bodem weer een beetje en zag ik onlangs een hele zwerm beestjes zwemmen wat volgens mij duid op een beginnend goed milieu.
Mocht je trouwens geïnspireerd zijn om ook een vijvertje aan te leggen, denk er dan aan om houvast te creëren voor bezoekende egeltjes. Wat groen om het vijvertje heen of een bruggetje en hou de waterhoogte op pijl. Door gladde randen is al menig egeltje verdronken en er sterven er al zoveel door ons toedoen. Deze noot kwam van een oplettende en bezorgde buur: bedankt!