U heeft er vast al het een en ander over gehoord. In de
tweede helft van december wordt negen keer het theaterstuk ‘Ons kent Ons’
opgevoerd, een van de evenementen die het honderdjarig bestaan van de
Oosterparkwijk luister bijzetten. Het stuk speelt in onze wijk en is speciaal
voor de gelegenheid geschreven door Astrid Warntjes die ook de regie voert.
Ongeveer vijfentwintig Oosterparkers doen eraan mee – als acteur, zanger,
muzikant of figurant. De verschillende scènes worden op drie locaties
opgevoerd, met, als klapstuk, de slotscène in de grote zaal van de buurt- en
speeltuinvereniging ‘Ons Belang’. In deze apotheose komen de lijnen uit de
eerdere delen bij elkaar. Het stuk is een theaterwandeling. Wanneer de scène op
de ene locatie ten einde is, lopen de bezoekers, onder leiding van een gids,
door naar de volgende.
De repetities zijn inmiddels in volle gang. Op 14 november
is ‘Ons kent Ons’ voor de eerste keer in zijn geheel geoefend. Enkele spelers
zijn die dag verhinderd. Maar geen nood. Een collega neemt hun rol voor deze
keer over – met het tekstboek in de hand.
Opa en oma
Nel Helder, die in het stuk een boze buurvrouw speelt, heeft haar huis ter beschikking gesteld voor een van de locaties. Het is dringen geblazen in haar tamelijk kleine woonkamer, maar daar wordt de gastvrouw niet heet of koud van. En de spelers maakt het ook niets uit. Alle aandacht gaat uit naar opa Piet en oma Stijn die op deze plek twee oude, authentieke Oosterparkers spelen. Hij is een oude mopperkont, zij sust de boel een beetje.
Af en toe wordt het spel door Astrid onderbroken. “Je moet
pas gaan zitten wanneer Stijn haar handen op je schouders legt.” En “Je moet
precies op het goede moment invallen. Zorg ervoor dat je steeds het goede
ogenblik pakt.” En ”Je kunt beter dáár gaan staan. Dan sta je niet met de rug
naar het publiek toe.
Astrid denkt dat het beter zou zijn wanneer de tafel in de kamer iets korter zou zijn. Voor Nel is dit geen enkel probleem. “Er zit een tussenstuk in het tafelblad dat er uit kan.” En dat er weinig ruimte in de kamer is, vormt evenmin een obstakel. “Ik heb ergens nog wel twintig smalle stoeltjes staan waar de bezoekers tijdens de voorstelling op kunnen zitten.”
Er wordt veel gelachen. Iemand vraagt zich hardop af wat te
doen wanneer het in december sneeuwt of ijzelt. Moet er dan een voorstelling
worden afgelast? Opa Piet reageert zoals van hem te verwachten valt en breit, losjes
improviserend, een extra stukje tekst aan zijn mopperrol. “In onze jonge jaren
maalden we daar niet om. We deden gewoon geitenwollen sokken over onze schoenen
als het buiten glad was. De jeugd van tegenwoordig zanikt veel te veel!”
De andere scènes
Op de tweede locatie is het publiek getuige van het wel en
wee van het welgestelde echtpaar Elsbeth en Sebastiaan en hun kinderen Isa en
Lex. En in de derde scène komen Frits en Gea en hun dochter Lot aan het woord.
Zij vormen een arbeidersgezin en zijn daardoor een tegenpool van het
gefortuneerde echtpaar. Op het eerste gezicht lijken al deze personages weinig
met elkaar gemeen te hebben, maar dat is maar schijn. Welk verband er is – dat
kunt u zien tijdens de theaterwandeling waaraan iedereen in de tweede helft van
december mee kan doen, lopend van de ene locatie naar de andere.
De speeldata van ‘Ons kent Ons’: 15 december om 20.00 uur (try-out). 19, 20 en 21 december, eveneens om 20.00 uur. Op 22 december om 15: 00 uur. Op 23, 27 en 28 december om 20.00 uur en tot slot op 29 december op 15:00 uur. Inloop: een half uur voor aanvang.
Het startpunt: Ons Belang, Zaagmuldersweg 82 C.
Kaarten: 12,50 euro per stuk. Met kortingsbon: 10 euro. Kinderen en met stadjespas: 7,50 euro.
Reserveren via okotheater@outlook.com. Op de avond zelf kunt u bij de kassa afrekenen.
