O zo lieve zachte Stien
‘k had je nog maar één keer gezien
ondeugend keek je in het rond
met een glimlach om je mond
wat een oase in deze tijd
van jachten en jagen en wereldmeid
je hoeft helemaal niets te zeggen
laat staan wat uit te leggen
het is een feest je te ontmoeten
naar je te kijken of je te groeten
‘k voel dat dit altijd zo zal blijven
verschil zullen we nimmer krijgen
O zo lieve zachte Stien
wat ben ik blij dat ik je heb gezien
E. FILIPPUS