Door Willem Bouman
De aanleiding was in één woord heftig.
Voor mij was dat het overlijden van een gezinslid.
Voor anderen kan dat een hele andere aanleiding zijn. Vul maar in.
Maar meestal gaan we door alsof de aanleiding er gewoon bij hoort, onderdeel van het leven. Nait soezen moar broezen. Kop der veur. Dat horen we vaak en zeggen het ook vaak tegen onszelf.
Maar ik ben er achter gekomen dat een heftige periode ook om een heftige actie vraagt, zodat je tijd en ruimte neemt om tot rust te komen de dingen te gaan overzien en te ontdekken wat echt belangrijk is.
Voor mij was dat drastisch mijn agenda leeggooien.
In april werd het me te gortig. Niks lukte, niks was leuk en van niks kreeg ik energie. Soms popt er dan een gedachte op die ik ga volgen.
De lege agenda stond voor mij symbool voor vrijheid, ruimte en de kans om nieuwe dingen te beginnen en te ontdekken. VOELEN is het woord. Wanneer ik aan een activiteit denk en ik word er onrustig van of merk dat de energie wegloopt. Hup, stop ermee en laat anderen dat maar gaan opknappen. Heerlijk dit gevoel. Zo kwam er langzamerhand, ook met behulp van rouwtherapie, weer ruimte en ook aandacht bij andere dingen. Schilderen, tekenen aandacht voor ouderen en weer meer tijd voor de dochter waar ik heel veel van hou. Ze woont in het zuiden. Dus heerlijk af en toe in de trein me lekker door het land laten rijden en dan samen gaan lunchen en shoppen. Daarna weer terug met de trein en in de avond moe, maar zeer voldaan, thuiskomen.
Daarnaast komt er ook weer ruimte om voor mijn kerkgemeenschap er wat meer te zijn.
Een aanrader is het: DIE LEGE AGENDA