Alweer een aantal weken is het prachtige, volle geluid van de spechten in ons park te horen. De sneeuwklokjes bloeien en ook zie je hier en daar frisgroene knoppen aan bomen en struiken zitten. Een beetje vroeg, want de winter is nog niet voorbij…
Een tijdje geleden was het toch even een periode koud en hebben de durfallen zelfs geschaatst op de vijvers.
Ik ben er zelf altijd erg voorzichtig mee. Een incident van de dochter van een vriendin heeft bevestigd dat dit wel reëel is.
Terwijl ze met haar hondje aan het wandelen was wilde zij ook langs de kant het ijs even proberen, maar zakte er pardoes doorheen. Ze was hevig geschrokken en vertelde later dat ze om hulp had geroepen, maar dat er niemand was gekomen. Ze heeft zich gelukkig op de kant weten te hijsen en is huilend en kletsnat naar huis gelopen.
Ze was erg geschokt, in haar beleving had ze er alleen voorgestaan. Mensen die er liepen en schaatsten hadden blijkbaar niet gezien of gehoord wat er gebeurde.
Mensen laten we alsjeblieft openstaan voor elkaar en onze omgeving! Zeker als het om onze kinderen gaat!
Dit deed me ook denken aan een ander ‘bijna’ ongeval bij de Oosterhamrikkade. Het is inmiddels een aantal jaren geleden. In die tijd was mijn zoon jonger en bracht en haalde ik hem nog van school.
Om naar school te kunnen moesten we altijd het water over. Dan namen we het kleine bruggetje (Oliemuldersbrug).
Die dag kwamen we van school. Er waren wat werkzaamheden waardoor er twee keetjes vlak langs de busbaan stonden. Het kostte ons daardoor moeite om te zien of er een bus aankwam. We moesten bijna op de weg gaan staan om er langs heen te kunnen kijken. Een gevaarlijke situatie.
Toen we het bruggetje over waren fietste daar een meisje van een jaar of 10. Ik zag dat ze hevig geschrokken was van iets, dus vroeg ik wat er aan de hand was. Ze vertelde dat ze de busbaan over had willen steken, maar vanwege het slechte zicht iets naar voren was gegaan toen er opeens een bus aan was gekomen en het stuur van haar fiets uit haar handen had geslagen(!)
Er waren gelukkig mensen geweest die haar hadden geholpen weer op de been te komen.
Waar ze het meest ontdaan over was geweest was dat de buschauffeur niets had gemerkt en was doorgereden.
We hebben haar naar huis gebracht. Eenmaal thuis heb ik het busbedrijf ingelicht. Ook heb ik de gemeente ingelicht omdat wij daar meerdere ongelukken hebben zien gebeuren.
Helaas hebben ze tot op heden niets met de situatie gedaan, omdat hij in het project Oosterhamrikzone ligt. ‘Verkeerskundigen zien dat het onoverzichtelijk is, maar een snelle, niet te dure oplossing is er niet echt’ was uiteindelijk de conclusie.
Ikzelf zou een licht zoals bij de Kapteynbrug een mooie optie vinden, zodat je weet wanneer er een bus aankomt.
Al is de winter dit jaar (nog?) niet zo koud, een warm hart wordt ons wel toegedragen en is altijd fijn. ☺
Dit in de vorm van bijvoorbeeld gratis eten. Er wordt lustig gekookt door wijkbewoners. Op de vrijdagen bij ‘Bij van Houten’ en elke eerste donderdag van de maand is er Bewonerscafé bij het WIJ-team. Lekker eten en leuk gezelschap.
Ben je een creatieve kok of houd je gewoon van samen koken? (Voor veel mensen, een stuk of dertig), laat het weten!
Ook aan vegetariërs wordt gedacht en het vlees komt van de bioslagerij ‘de Groene Weg’!