Op 13 mei was het om elf uur ’s ochtends een gezellige drukte in de grote zaal van buurtvereniging ‘Ons Belang’ aan de Zaagmuldersweg. Bij de bar stond een kleine rij bezoekers te wachten op koffie en thee, andere wijkbewoners hadden al een plaatsje gezocht aan een van de tafels die in de ruimte stonden opgesteld. Op strategische plekken waren etagères geplaatst, kleine stellages, met boven elkaar geplaatste bladen, waarop tal van zoete lekkernijen stonden uitgestald, zoals bonbons en mini-tompoezen. Er viel die dag dan ook iets te vieren. Op 13 december vorig jaar was het een eeuw geleden dat ‘Ons Belang’ werd opgericht en het bestuur wilde dit jubileum niet ongemerkt voorbij laten gaan. Er stond de bezoekers een feestdag vol mooie momenten te wachten.
Het boek
Het eerste hoogtepunt vond direct aan het eind van de ochtend plaats – de presentatie van het boek dat oud-bestuurslid Siep Ploeg heeft geschreven over honderd jaar ‘Ons Belang’.
Een rijk geïllustreerd overzichtswerk dat een mooi beeld geeft van het wel en wee van de vereniging door de jaren heen. Het eerste exemplaar van het boek werd uitgereikt aan Eelco Eikenaar, wethouder sociale wijkvernieuwing. Deze heeft, zo vertelde hij, ooit geschiedenis gestudeerd – weliswaar heeft hij deze studie niet afgemaakt, hij mag zich dus geen historicus noemen, maar zijn belangstelling voor geschiedenis is gebleven. Vandaar dat hij het stukje geschiedenis van ‘deze levendige buurt’, zoals beschreven in het boek, bijzonder kon waarderen. Het tweede exemplaar werd uitgereikt aan oud-bestuurslid Frouwk Tebbes. Angela Carsouw, de huidige secretaris, memoreerde dat zij de vereniging op een spannend moment van de ondergang heeft gered. Dat was eind jaren zestig, toen na een incident het hele bestuur opstapte – behalve mevrouw Tebbes. Zij bleef op haar post en verzekerde hiermee het voortbestaan van de vereniging. Het derde exemplaar was voor de auteur zelf. Siep Ploeg legde in zijn praatje uit dat ‘Ons Belang’ zich de afgelopen eeuw met tal van zaken heeft bemoeid – variërend van huisvesting, onderwijs en infrastructuur tot sociaal-culturele onderwerpen. “En als er wat aan de hand was, stonden we gelijk bij de wethouder op de stoep.” Natuurlijk is er de laatste jaren het een en ander veranderd. De vereniging is met de tijd meegegaan. “Zo is het geldkistje achter de bar inmiddels ingeruild voor de pinautomaat en de elektronische kassa.”
Het buurtlied
Het wijkkoor Eusterpaaark zorgde die ochtend voor het muzikale intermezzo. De heer H. Lanting, in vroeger tijden secretaris van Ons Belang, heeft in 1927 de tekst voor een buurtlied geschreven, met als oppeppend refrein:
“Hoezee, hoezee, voor onze buurt hoezee!
Voor uw belang werkt Ons Belang, doe daaraan allen mee,”
Het eerste couplet luidde:
“ ’t Is plicht dat alle menschen die wonen in onze buurt,
verenigd zijn in Ons belang, die onze zaak bestuurt”
Het koor had er voor de gelegenheid een nieuw couplet aan toegevoegd:
“Wij wensen jullie allen nog honderd jaar erbij,
Hier in de buurt, met Ons Belang, hier voelen wij ons vrij”.
Tevoren hadden de koorleden de tekst onder de aanwezigen uitgedeeld. Na een aarzelend begin zong de zaal het refrein en de coupletten met het koor mee. Voor wie erin geïnteresseerd is: De originele tekst van het buurtlied is in het jubileumboek terug te vinden (pagina 20).
Kinderen
De vereniging heeft altijd veel tijd en aandacht besteed aan activiteiten voor kinderen. Op 13 mei was dit ook het geval. ’s Middags was het terrein van Ons Belang volledig ingericht voor de jeugdige Oosterparker. Een enorm luchtkussen trok direct de aandacht. Verder was er een ijscokraam en een stand waar suikerspinnen werden uitgedeeld. Ook kon de liefhebber proberen met pijl en boog zo goed mogelijk een schietschijf te raken die op een muur was aangebracht. Ter geruststelling: het waren onschuldige pijlen, die aan het uiteinde geen punten hadden, maar plastic dopjes.
Het slotfeest
Het feest werd aan het eind van de middag afgesloten met optredens van de Groningse zangers Johan Tel en Alex Wieringa. Helaas heb ik door andere afspraken dit klapstuk moeten missen, maar degenen die tot het eind toe gebleven zijn, hebben me verzekerd dat beiden een show weggaven die klonk als een klok. Johan en Alex wisten met hun repertoire de zaal volledig mee te krijgen. Op zeker moment werden tafels en stoelen opzijgeschoven en gingen de bezoekers de dansvloer op. Het leidde tot een levendig – en actief – einde van een bijzonder geslaagd jubileumfeest.
