Het was een verbazingwekkend gezicht die dag! Alle tafels waren verwijderd uit de zaal in bij Van Houten, om plaats te maken voor zo’n 100 stoelen, die ‘en ronde’ waren opgesteld, en gericht waren op een fauteuil, waarop een man zat. Deze man was Erik Weersing, die op deze eerste dag in maart wachtte op wat weldra van start zou gaan. De zaal vulde zich tot aan de laatste stoel en Erik’s boekpresentatie kon beginnen.
Erik Weersing is bij velen bekend als auteur van artikelen, doorwrochte interviews en verslagen van gebeurtenissen, die hij al sinds 2015 voor wijkkrant Oosterpark schrijft. Hij liep al jaren rond met het idee om een familiekroniek te schrijven, en wel over zijn eigen familie.
Hij legt uit: “Ik heb in mijn praatje bij de uitvaart van mijn moeder in 2005 verteld over hoe mijn ouders elkaar in het laatste oorlogsjaar tijdens de onderduik hebben leren kennen. En hoe de liefde opbloeide tussen deze twee extreem verschillende mensen. Ik dacht toen – wat is dat een mooi verhaal. Daar moet ik wat mee doen. Zo is het idee ontstaan. Pas in 2012 heb ik de eerste opzet op papier gezet. Van het een kwam het ander. Het was deels de behoefte om – met name voor de familie – een aantal verhalen vast te leggen die anders verloren zouden gaan. En deels ook de behoefte om een aantal zaken van me af te schrijven. En ik hoopte / verbeeldde me dat mijn boek ook voor buitenstaanders interessant zou zijn.”
‘Sinds de zomer van 2012 – dus 12,5 jaar – ben ik met ‘Morgen is het vrijdagavond’ bezig geweest.”
Ik heb het boek gelezen en omdat Erik (1951) en ik (1953) generatiegenoten zijn, vond ik er veel herkenning in van mijn eigen verleden. Ik citeer even uit de tekst van de achterflap: Het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel gaat over de ouders van de schrijver, en begint in Groningen, waar Leo Weersing, de vader, in de Tweede Wereldoorlog lid is van een knokploeg; helaas is hierover weinig bekend. Wel lezen we over de grote risico’s die hij met een paar kameraden neemt om de bezetter en NSB’ers een hak te zetten. Vrouwen spelen een grote rol in deze periode van zijn leven – een vrouw zal hem ook verraden. In de laatste winter van de oorlog ontmoet hij op zijn onderduikadres Sandra, die de moeder van de schrijver zal worden. Waarom viel de avontuurlijke waaghals voor deze onopvallende verpleegster? Bijzonder is de hechte vriendschap van Leo met de dichter Hendrik de Vries.
In het tweede deel maakt de schrijver ons op openhartige wijze deelgenoot van zijn eigen ontwikkeling. We volgen de opgroeiende jongen, wiens leven gaandeweg steeds meer gedomineerd en gedicteerd wordt door een vader met sterk narcistische trekken.
Het is fascinerend te lezen – soms met gekromde tenen – hoe het hem uiteindelijk toch lukt om onder deze overheersende man uit te komen.
Terug naar de presentatie bij Van Houten. ‘Morgen is het vrijdagavond’ is een uitgave van Uitgeverij Profiel te Groningen. Ceremoniemeester Peter Smeets leidde alles in goede banen. Carola van der Burch van Profiel overhandigde Erik symbolisch het boek en Sipke de Wind, die veel publiceert over de oorlog, hield een kort en bondig betoog over de knokploegen in Groningen. Gitarist Hielke de Boer zorgde voor een intermezzo met ingetogen klanken. Aan het slot werd nog Hans Lakerveld bedankt. Hij had de volledige vormgeving gedaan, de fotoredactie gevoerd, de tekst op de achterflap geschreven, en de volledige tekst gecorrigeerd.
Hierna was het tijd voor een drankje en een hapje en kon men het boek kopen en ter plekke laten signeren door Erik. Het is verder te koop bij bol.com en bij iedere boekhandel. Godert Walter in de Ebbingestraat heeft ‘Morgen is het vrijdagavond’ op voorraad. Het kost € 25,-

Erik Weersing volgde de studie geneeskunde, werkte in de thuiszorg en studeerde later cum laude af in kunstgeschiedenis. Hij was werkzaam als notulist en was tekstschrijver bij het personeelsblad van Thuiszorg Groningen.