Een aantal jaren geleden kwam een cliënt wekelijks naar de fysiotherapiepraktijk van Rik van Weering om behandeld te worden. En iedere keer nam hij van de slager, die toen nog aan het Wielewaalplein zat, twee gehaktballen mee. Met mayonaise. Die aten ze met smaak op voor ze aan de slag gingen. Toen hij een tijdje geleden hoorde dat Rik ging stoppen met zijn praktijk, liet de man na al die jaren weer van zich horen. Hij stuurde Rik een kaartje om hem veel succes te wensen in zijn nieuwe baan. Het is tekenend voor de band die Rik met zijn cliënten heeft opgebouwd. “Ik informeerde altijd naar de privéomstandigheden van de cliënt. Wat voor werk doe je? Ben je getrouwd? Woon je samen? Heb je kinderen? Doe je aan sport? Behalve dat ik oprecht geïnteresseerd was in hun verhaal, hielp het me ook om een totaalbeeld van de man of vrouw te krijgen. Het zegt iets over de aard van hun klachten. Voor velen werd ik een soort van vertrouwenspersoon. Het is net als bij de kapper. Die krijgt na verloop van tijd ook allerlei persoonlijke verhalen te horen. Natuurlijk ging ik heel discreet om met wat me allemaal verteld werd. Ik had eens, op twee verschillende tijdstippen, een echtpaar in behandeling. Daarbij moest ik goed oppassen dat wat ik van de een gehoord had me niet bij de ander liet ontvallen.”
Ruim een halve eeuw geleden begonnen de ouders van Rik aan de Petrus Campersingel een praktijk voor fysiotherapie. Vijfentwintig jaar later stapte hijzelf, net afgestudeerd aan de Hanzehogeschool, in het familiebedrijf. De praktijk breidde zich in de loop der jaren uit, met vestigingen aan het Kooijkerplein en in de Gerbrand Bakkerstraat. Rik studeerde verder en werd manueel therapeut, een specialisme waarbij de behandeling voornamelijk gericht is op klachten in en rond de wervelkolom en in de gewrichten. Het staat ook wel bekend als ‘kraken’.
Er is veel gebeurd in vijftig jaar. Riks vader is in 2010 overleden en zijn moeder is ruim zes jaar geleden met pensioen gegaan. De praktijk telde op gegeven moment maar liefst zeven fysiotherapeuten. Ruim twee jaar geleden nam Rik een grote stap. Op 1 januari 2023 droeg hij zijn praktijk over aan MEA Fysio, waarna hij als ZZP-er nog twee jaar lang patiënten heeft behandeld. En nu is hij ook daarmee gestopt. Na vijfentwintig jaar was hij toe aan een nieuwe fase in zijn carrière. Maar dat is niet de enige reden.
“De macht van de zorgverzekeraars begon me steeds meer tegen te staan. De zorgverzekeraars bepalen of een behandeling vergoed wordt of niet. Ze stellen allerlei eisen waaraan je moet voldoen. Ik had een eigen bedrijf, maar het voelde of ik in loondienst was van de zorgverzekeraars. Bovendien gaat heel wat tijd op aan administratie. En aan vergaderen. Het contact met cliënten gaf me nog steeds voldoening. Qua klachten, qua leeftijd en qua achtergrond zag ik in mijn praktijk een heel gemêleerd gezelschap. Van studenten tot chirurgen tot mensen die in de bijstand zaten. Dat maakte het werk zo leuk.”
Rik is eind vorig jaar aangenomen als teamleider bij Dignis – een organisatie die zich richt op de zorg voor ouderen. In deze functie geeft hij leiding aan een groep paramedische zorgverleners, zoals fysiotherapeuten, logopedisten, ergotherapeuten, diëtisten, bewegings-agogen en muziektherapeuten. Op 6 januari is hij begonnen. “De eerste tijd is opgegaan aan kennis maken met iedereen en ontdekken hoe de organisatie in elkaar steekt. Cliënten zie ik niet meer, maar het contact met medewerkers is ervoor in de plaats gekomen. Ik kijk met veel voldoening terug op mijn tijd als manueel therapeut in de Oosterparkwijk. En ik ben dankbaar voor het vertrouwen dat cliënten me al die jaren hebben gegeven. Het is een mooie tijd geweest. Maar nu was het goede moment om een switch te maken.”