En toen was er ineens het idee van Hannelore, de Maestro van ons koor. “We gaan op tournee. Door de wijk”. “Hmm, oké”, dacht ik, die meestal eerst denkt van “Moet dat nou?” en later tot de conclusie komt… Jeetje, dit was toch helemaal ‘toppie’!
We gaven de wijk dit jaar een kerstcadeau in de vorm van een aantal concertjes. Een zevental nummers werd uitgezocht. Liedjes werden gezongen in diverse talen. Van Engels, via Frans, Pools, Zweeds en Slowaaks tot Nederlands.
De repetities werden ineens nog intenser dan voorheen, want we wilden natuurlijk goed voor de dag komen. En wat een succes werd het. Wat hebben we er heel erg van genoten.
Eigenlijk begon het al met een optreden in het Forum. Daar werden we al geroemd om de stemkwaliteit die het koor heeft.
Dat is het mooie van ons Wijkkoor, iedereen kan meedoen, ongeacht of je al jaren zangervaring hebt of een plek zoekt om deze op te doen en je te ontwikkelen. Het is net als met koken. Ik zeg altijd: “je smijt een aantal ingrediënten in een pan, je roert wat… en klaar. Er staat iets lekkers op tafel”. Zo gaat het ook bij het koor. Er staan een dikke 20 mensen bij elkaar, Hannelore geeft aan wat we gaan zingen en hup… het klinkt. En na een paar keer klinkt het goed.
Maar goed, we gaan weer verder. De tour begon bij de Jumbo aan het Linnaeusplein. Het leuke was dat er steeds meer mensen kwamen kijken en luisteren. Zelfs de ramen van de flat boven de Jumbo gingen open en het applaus was hartverwarmend. Maar goed ook, want het was berekoud.
Daarna een besloten optreden op de ‘vluchtelingenboot’ in de buurt van de Berlagebrug. We werden met open armen ontvangen. Er werd zelfs geprobeerd mee te zingen. Na afloop werden de kinderen helemaal enthousiast en gingen helemaal los. Wat fijn om hier een steentje aan te mogen bijdragen. Hieraan terugdenkend word ik weer emotioneel.
De tour werd uitgesmeerd over een aantal dagen. ‘Bij Bosshardt’ kreeg ook bezoek van ‘ons koor’. Ook hier weer een blij gevoel. Zeker wanneer het bekende ‘Stille Nacht’ werd gezongen en de toehoorders uit volle borst meededen. Ook de verhalen nadien, en het contact met het publiek, maken dat je dit vaker wilt doen. En dat zegt iemand die in eerste instantie dit soort dingen helemaal niet leuk vindt. Ik moet altijd ‘even wennen’ zeg maar. Al helemaal wanneer we met lichtjes om onze nek door de wijk lopen. Ook praktisch trouwens, want zo kon je jezelf wat bijlichten.
Na het optreden bij Bosshardt was wijkrestaurant ‘Het Oude Politiebureau’ aan de beurt. Hier een aangepast programma, want anders werd het eten koud, haha.
We zongen ook in het Oosterparkheem en liepen daarna naar het Wielewaalplein. Het optreden bij de Lidl vond ik bijzonder. Er was best veel publiek en het waaide nogal. Maar ook hier werden de natuurlijke elementen getrotseerd en zongen we de sterren ‘aan’ de hemel. Het werd immers al vroeg donker. De klapper was natuurlijk de uitvoering tijdens het kerstdiner bij ‘Van Houten’. Eerst hebben we het hele programma gezongen en aan het eind mochten we als backing choir dienen tijdens het ‘Stille Nacht’ samen met operazangeres Elina. Het werd in meerdere talen gezongen. Een daverend applaus en een koor met kippenvel waren het gevolg. Jeetje, wat heeft zij een stem om jaloers op te worden.
Daarna mochten we aanschuiven bij een diner dat in een restaurant absoluut niet misstond. Chapeau voor het keukenteam en alle betrokkenen die deze avond voor veel wijkgenoten hebben verzorgd! Als wijk hebben we weer heerlijk genoten.
Al met al een geslaagde invulling van een prachtig initiatief. Ons wijkkoor ‘on tourrrr’.