De stemmen zijn geteld en hopelijk hebt u ook gestemd bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen. Want stemmen is dé gelegenheid om als burger de gemeente te beïnvloeden.
Het stembureau 25, aan het Koekoeksplein is een kleintje qua stemmers. Vlakbij zit het stembureau Oosterparkheem en daar is het wel wat drukker. Op 21 november om een uur of twee loop ik binnen om mijn stem en een volmacht uit te brengen. Ik ben de enige kiezer en de drie leden van het stembureau kijken blij, want er is weer iemand. Elly ken ik wel, die doet al ruim driekwart eeuw mee in dit stembureau geloof ik. Rosa is nieuw en misschien nog maar net een kwart eeuw oud. Ze bekijkt alles wat ik inlever nauwkeurig en geeft het door aan haar buurman om de stempassen te laten scannen op de iPad. Daar kom ik ook door en ik krijg twee stembiljetten van Elly en ik ga aan de slag. Alles bij elkaar ben je in een minuut of twee wel klaar.
De kiezers in dit deel van het Oosterpark zijn voornamelijk op leeftijd. Iets van 120 senioren en iets van 5 jongelui zijn langs geweest tot nu toe. Veel diversiteit in de kiezers, ze komen uit allerlei delen van de wereld. Één van de senioren was nog niet zo lang in Nederland en stemde voor het eerst. Hij wist precies op wie hij stemmen zou, maar een stembiljet had hij nog nooit in handen gehad. De stembureauleden gaven uitgebreid uitleg en konden dat doen aan de hand van een echt stembiljet dat omgebouwd was tot kandidatenlijst. Een paar net 18-jarigen kwamen ook voor het eerst, dat is altijd leuk om mee te maken.
Dan komt een oude dame in een rolstoel aanzetten. Dochter erachter om het allemaal in goede banen te leiden. “Dan ken je toch eben meekieken, dat maakt toch geen reet uit!”, zegt de oude dame tegen haar dochter. Dochter denkt daar anders over: “Nee, dat mag niet.”. Ze staan even later beiden over de kandidatenlijst gebogen en moeder krijgt voor de zekerheid nog wat instructies: ze moet drie naar rechts en dan drie naar beneden, want die wil moeder hebben. Dochter wil die ook.
De oude dame staat op, de rolstoel gaat aan de kant en het gaat onzeker lopend richting de tafel om de stempas in te leveren. Die rolstoel mag best mee, geeft het stembureau aan, er is zelfs een verlaagd stemhokje voor. Moeder denkt daar het hare van: “Mot je allemaal zelf doen!” en dus wil ze lopen en niet met de rolstoel.
Ze krijgen beiden een stembiljet en moeder wacht even af tot haar dochter klaar is. Ze wil niet in het lage stemhokje, ze wil achter haar dochter aan. Die laat nog even zien hoe je drie naar rechts en drie naar onder gaat. Dit gaat goed komen.
Dochter en mevrouw babbelen nog wat na over het wandelen met de hondjes in de wijk, want daar kennen ze Elly weer van. Ze verlaten vrolijk het stembureau.
Weer twee stemmen binnen.