Iedere maandagochtend om tien uur komt het zwerfvuilteam
bijeen in stadsrestaurant Het Oude Politiebureau aan de Zaagmuldersweg. Na een
kop thee of koffie trekt het groepje vrijwilligers erop uit om alle rotzooi die
op straat ligt op te ruimen. De leden van het team zorgen ervoor dat onze wijk
nu een stuk netter oogt dan zonder hen het geval zou zijn.
Sinds enkele maanden is Frans Geubel een vaste deelnemer aan
de schoonmaakactie. Op een van die
maandagochtenden had hij een bijzondere ervaring, zo vertelt hij tijdens een
wandeling door de wijk.
“Als
kind woonde ik met mijn ouders en broers en zussen aan de Vinkenstraat, op
nummer 59 A. Voor ons huis was een grasveldje waar druk werd gevoetbald, onder
anderen door Hugo Hovenkamp die later een bekende voetballer zou worden. Hij
woonde een paar huizen bij ons vandaan. Ik spreek nu van de tweede helft van de
jaren vijftig en de eerste helft van de jaren zestig.
Op zondagochtend gingen we vaak op bezoek bij mijn opa en oma die aan de Zaagmuldersweg woonden, op nummer 11. Dat is op de hoek van de Begoniastraat. We wandelden meestal langs de Nachtegaalstraat en de Klaprooslaan. Maar we namen ook wel eens de route door het park. In mijn herinnering was het in die tijd altijd netjes op straat, afgezien dan van de hondenpoep. Het was er veilig, ik voelde me beschermd, het fatsoen van die jaren gaf me zekerheid. En terwijl ik op die maandagochtend met het team bezig was zwerfvuil te verzamelen, op het Linnaeusplein, dichtbij de Zaagmuldersweg, kreeg ik ineens het gevoel dat ik weer een klein jongetje was en dat mijn opa en oma vanachter het raam van hun huis keken wat ik aan het doen was. Ik voelde hun goedkeurende blikken. En, hoe gek dat ook klinkt, dat gaf me enorm veel voldoening.”
