De Borgmanschool Oosterpark is in bedrijf, we gingen kijken op de eerste dag. Het gebouw is net helemaal af binnen, maar buiten moet nog het een en ander. Ook de woningen ten westen van de school zijn nog niet klaar, maar zo hoort het een beetje bij nieuwbouw: je gaat er vast in als het kan en de rest komt later wel.
De Siebe Jan Boumaschool is nu dicht, op slot en er komt nooit meer een school in. Ook de naam vervalt, want het gebouw gaat voortaan als “bij Van Houten” door het leven.
Om binnen te mogen moeten de schoenen uit of voorzien worden van een slofje. Dat lijkt wat op bezoek bij de boer op het platteland waar je ook niet op schoenen binnen mag, maar is bedacht omdat de hele school – en dus de hele vloer – bedoeld is om te leren en activiteiten op te organiseren. Dan heb je de rommel van buiten liever niet via alle schoenen binnen. Plus, de mooie nieuwe vloer blijft langer mooi.
Voordat iedereen uiteindelijk binnen was ging er wel een half uurtje uitleggen en schoenen-gerommel in zitten. Want de schoenen-uit-regel was wennen. Er zijn wel meer regels, allemaal gebaseerd op eerder bedachte afspraken tussen school en leerlingen. Een school zonder goede regels wordt een rotzooi, dus die regels zijn van belang. Zodra de school open gaat, moet daar natuurlijk aandacht aan besteed worden. Als je de trap op wilt naar de bovenbouw: rechts-lopen-regel want dan heb je nooit last van tegenliggers. En mond-houden-regel want het is een open trap en iedereen boven kan jou horen (en heeft er last van).
Voor iedereen is het nieuw op de eerste dag. De meeste leerkrachten zijn herkenbaar aan een zwart T-shirt met naam achterop. Want het is ook de eerste schooldag na de zomervakantie, dus nogal wat leerlingen zijn van groep veranderd.
Eenmaal binnen krijgt elke groep uitleg over hoe het allemaal hoort te gaan in deze nieuwe school. Geen klaslokalen bijvoorbeeld, maar leespleinen en ateliers. Een hoek of deel van de verdieping die voor een klas of activiteit bedoeld is. Alles is open en je loopt makkelijk bij elkaar binnen. Daarom: als je loopt dan de niet-(hard)-praten-regel toepassen want dat praten stoort de anderen.
Er zijn zitjes, trainingfietstafels waaraan je fietsend zit te werken, de legotafel is duidelijk van vroeger en meegekomen met de verhuizing. Dat allemaal en nog veel meer mag allemaal gebruikt worden. Behalve het keukentje, dat dan weer niet (keukentje-niet-gebruiken-regel).
Buiten spelen mag in de pauzes en dan mag je ook naar het Oosterpark, dat vlak naast de school ligt. Niet te ver want anders hoor je de geluidssignalen niet die het einde van de pauze aankondigen. Bomen klimmen in het park mag helaas niet, de school heeft wel zelf een klimboom op het plein staan. Honden aaien – of lastigvallen – mag ook niet, voordat je het weet heb je een bijtincident en daar wordt niemand blij van (de hond misschien wel?).
Het zijn een hele bubs nieuwe leer- en spelregels voor de leerlingen en dat zal allemaal nog wel wat herhaald moeten worden voordat het beklijft. Geeft niks, zelfs goede regels blijven niet zomaar tussen de oren zitten.
Wie vandaag jarig is staat op een groot prikbord. Twee trotse directeuren, Laura Schaap en Wilma Glastra, spreken TV Noord toe op het schoolplein. Het heeft bijna zeven jaar geduurd, maar het Treslinghuis is vervangen en een prachtige school is er voor terug gekomen.
Naschrift
De regels zoals hierboven verwoord komen niet uit de schoolleiding: ze zijn gebaseerd op afspraken die met de kinderen zijn bedacht in het afgelopen schooljaar. Toen de verhuizing nog in aantocht was. Om hier meer zicht op te geven komt in de volgende wijkkrant een verslag van een interview over hoe een school met zoveel mogelijkheden en vrijheden, haar regels om fijn samen te leren opstelt en uitdraagt.