Door: Maria Riksten-Brouwer
Ik kijk soms graag naar mensen.
Op een bankje, hier in de laan.
Waar ik ze in alle soorten
aan mij voorbij zie gaan!
Die oudere man, met baard,
hij kijkt een beetje nukkig.
Die dame met haar hond,
lijkt juist weer heel gelukkig!
Kijk! De schooljuf met haar klas,
daar, in een lange rij.
Gelach, geduw, geroep,
veel te gauw is het weer voorbij!
En dan daar dat echtpaar, daar.
Een lachje zie je niet.
Die ogen, hun houding,
verraden een stil verdriet.
Ook wat jonge stelletjes
zijn hier weer paraat.
Zij zien alleen elkaar,
zoals dat dan gaat! ☺
En… terwijl ik zo mijn ogen,
over dit tafereel laat gaan,
denk ik, wat een wonder,
dat wij allemaal bestaan!