De activiteiten tijdens de Nacht van de Nacht op 28 oktober waren een groot succes. Het programma op die avond was zowel actief als informatief en bracht ongeveer tweehonderd belangstellenden op de been.
Om 19.00 uur startte bij de Oosterkerk een wandeling met ongeveer vijftig deelnemers. Oosterparker Frans Geubel nam de mensen mee op een verrassende tocht, waarbij de deelnemers onderweg getrakteerd werden op gedichten van C’rienke Antuma. Zij had speciaal voor deze avond vijf gedichten geschreven. Wijkschrijver Anke Odinga vertelde bij de Gorechtkade een verhaal over haar spannende avonturen in Schotland bij nacht. In de donkerste bosjes van het Oosterpark stond het wijkkoor Eusterpaark verscholen. Zonder hen te zien, zette hun gezang alle zintuigen op scherp. De wandeling eindigde weer bij de Oosterkerk waar de vuurkorf brandde, warme chocolademelk klaar stond en lekkernijen in dierenfiguren ook de jongste bezoekers verrasten.
Op reis door het heelal
In de kerk gaf bioloog Klaas Nanninga vier verschillende korte lezingen over de natuur bij nacht. De eerste om 20.00 uur en de laatste om 23.00 uur. Op boeiende wijze vertelde hij over slapende en actieve dieren en planten in de nacht. Ook nam hij zijn luisteraars mee het heelal in. Sterren en planeten schitterden op de projectieschermen naast het orgel. Tijdens de laatste lezing filosofeerden de bezoekers over wat duisternis voor henzelf betekent en gaf Klaas zijn kijk op Gods aanwezigheid in het donkerste van zijn eigen leven.
Tussen elke lezing door was er wederom de gelegenheid om een korte wandeling met Frans te maken en een verhaal en gedichten aan te horen. Wie liever in de kerk bleef, kon naar de rustige folk-roots muziek van het 20-jarige muzikale talent Tiemen Bosma luisteren. Zijn zang en gitaarspel zorgden ervoor dat bezoekers zelfs na de laatste lezing nog niet naar huis wilden.
De organisatie kon terugblikken op een hele mooie avond, waarbij er kennis is uitgewisseld, maar er ook mooie ontmoetingen hebben plaatsgevonden en mensen elkaar hebben leren kennen.
De Nacht van de Nacht is een initiatief van de Nederlandse provinciale milieufederaties.
Op deze avond en nacht doven gemeentes, bedrijven en huishoudens zoveel mogelijk hun verlichting. Lichtvervuiling is een groeiend en groot probleem in Nederland. Door overmatige verlichting wordt het natuurlijke donker verstoord, wat negatieve gevolgen heeft voor
mens en natuur. Lichtvervuiling kan leiden tot slaapproblemen, verstoring van de biodiversiteit en verspilling van energie.
Hier vindt u een interview met bioloog Klaas Nanninga.
De wandeling
Voor de wandeling in het donker hoefde men zich niet aan te melden; de organisatie hoopte op ongeveer 30 mensen. Maar om 19.00 uur stonden er zo’n 50 verwachtingsvolle deelnemers! Vanaf de Oosterkerk liepen we over de E. Thomassen à Thuessinklaan, sloegen rechtaf de Gorechtkade op en stopten bij de vlonder, waar Anke Odinga haar verhaal vertelde, sfeervol bijgelicht door een lantaarn die werd vastgehouden door dichteres C’rienke Antuma. Vandaar liepen we door de Kievitstraat en Piet Fransenlaan naar de Figuurtoren, waar C’rienke een gedicht voordroeg. Hierna het park in, hulpvol bijgelicht vanwege de treden naar beneden. Naar rechts en weer naar links, achter JOP, het allerdonkerste stukje park.
Daar stonden we vlak voor het opgestelde Wijkkoor Eusterpaark, maar we zagen het koor niet en hoorden het alleen. Dat was magisch, vond ik, ook omdat bij de laatste noten de volle maan vanachter de wolken tevoorschijn kwam! We vervolgden onze tocht en kwamen bij de ‘Ruggebank’, waar C’rienke weer een gedicht voordroeg, nu bijgelicht door Anke. Hierna verlieten we het park en liepen via de Merelstraat en het Wielewaalplein weer terug naar de Oosterkerk, waar we ruim op tijd waren voor de eerste lezing van Klaas Nanninga.
Tussen de lezingen door maakte ik nog een drietal korte wandelingetjes, met steeds weer nieuwe wandelaars. Via het voetpad langs het watertje de Wetering, naast de S.S. Rosensteinlaan, naar de treurwilg. Daar stonden Anke en C’rienke ons op te wachten, Anke met haar verhaal en C’rienke die bedacht had om een gedicht tweemaal voor te dragen. De tweede keer zou men er weer andere dingen in horen en beleven… En dit leidde inderdaad tot leuke commentaren.