Woensdag 16 april was het 80 jaar geleden dat de stad Groningen werd bevrijd door de Canadezen. Er werd in 1945 zwaar gevochten en de Duitsers vluchtten via de brug over de Oostersluis richting Delfzijl. Hierbij hadden ze beide bruggen omhoog gezet, zodat de Canadezen niet verder konden.
Pop Dijkema, zijn broer Jacob-Jan en diens zoon Jan, hebben toen met gevaar voor eigen leven de brug bij het Damsterdiep handmatig naar beneden gedraaid. Pop raakte hierbij gewond, en de Canadese infanteriesoldaat Roy Coffin werd door de Duitsers dodelijk getroffen. Maar de Canadezen konden hierdoor oprukken naar Delfzijl.
In 2016 nam de werkgroep ONS het initiatief om een monument, bestaande uit een esdoorn en een plaquette, ‘Twee Bruggen’ genaamd, te plaatsen. Het esdoornblad (Maple Leaf) is het nationale symbool van Canada. Peter de Kan ontwierp de plaquette en schreef de tekst. Sindsdien wordt de bevrijding elk jaar op 16 april ook bij dit oorlogsmonument herdacht.
Het was windstil zodat de Nederlandse, Canadese en Stadgroninger vlaggen roerloos langs de masten hingen.
Er was een welkomstwoord van Karlijn van der Walle, directeur van OBS Oosterhoogebrug, die het monument in 2018 had geadopteerd. Nadat wijkwethouder Carine Bloemhoff serieuze woorden had gesproken, was er een minuut stilte, waarna er bloemleggingen waren door Menno van der Wis en Sjoukje van Kuiken van werkgroep ONS en Gert Vos van Het Bevrijdingsbos.
Ook kinderburgemeester Inez en loco Doris hielden een korte voordracht, waarna het de beurt was aan de leerlingen van groep 7 van de Oosterhoogebrugschool, die in tweetallen hun gedichten voordroegen over oorlog en vrede. Deze thema’s waren aan bod gekomen tijdens de lessen. Allen droegen een rode roos, die ze na afloop bij het monumentje drapeerden. Zéér indrukwekkend.