Gedicht: JAN SCHUBART

Jan leerde het boksen niet van zijn pa

maar van zijn allerliefste ma

die was dol op bloemen en planten

doch had een hekel aan lastige klanten

kwam er iemand in de buurt van haar

dan waren de rapen goed gaar

Jan stond iedere keer weer paf

en keek stiekem de kunst van haar af

daarnaast liep ie rondjes om de kerk

en was op een dag klaar voor het grote werk

in de Harmonie vielen de monden open

want z’n tegenstander zette het op een lopen

Jan sloeg niet hard maar doelgericht

en werd dan ook Neerlands beste middengewicht