Een uitgetrapte sigarettenpeuk waar nog een stukje papier
aan kleeft. Een kapot zadel, een stuk van een afgedankte gitaar en een flard
afrasteringsgaas. Netta Nijhoff vindt op straat allerlei afval dat haar
inspireert tot het maken van kunst. “Ik zie iets in een voorwerp waar iedereen
aan voorbijloopt. Ik doe er iets mee en daarna zien andere mensen het ook.” Een
paar plastic draadjes waarmee prijskaartjes op kleding worden vastgemaakt,
heeft ze op een stukje karton bevestigd. Bij een bepaalde lichtval ontstaat er
een sprookjesachtig schaduweffect. Er wordt een nieuwe wereld gecreëerd. Soms
hoeft Netta helemaal niets te doen met het voorwerp dat ze gevonden heeft. Dan
spreekt het object voor zich. Zo zag ze in een paar met elkaar verknoopte tie-rips een gestileerde vorm van een paard. Of van een hond,
een kat of van een ander dier. “Ik geef mijn werk nooit een naam. Dat stuurt de
toeschouwer alleen maar in een bepaalde richting. Iedereen mag erin zien wat
hij wil zien. Dat vind ik prima.”
Materialen
Twee dagen in de week werkt Netta als secretaresse in een
praktijk voor psychotherapie. De overige dagen is ze actief als kunstenaar. Ze
struint bouwterreinen, afbraakpanden en oude werkplaatsen af, op zoek naar
dingen die ze kan gebruiken. “Ik word aangesproken door het verval, door de
vergankelijkheid van de dingen, gecombineerd met de vorm van het materiaal. De
Oosterparkwijk is een goede plek om te wonen. Ik vind er van alles. Maar ik ga
ook op zoek naar afval in de natuur.” Met tassen vol spullen komt ze thuis.
Daar maakt ze combinaties met wat ze gevonden heeft, waarbij met name
dierfiguren, echtparen en vegetatieve vormen opvallen. Door een oud spatbord op
een stuk beton te monteren, is een vogel ontstaan – om maar één van de vele
voorbeelden te noemen.
Minerva
In het verleden heeft Netta een tijdje een opleiding gevolgd
bij Academie Minerva. “Het voorbereidende jaar was fantastisch en ik werd
toegelaten. Enthousiast ben ik van start gegaan. Maar al snel bleek dat er wel
heel erg de nadruk werd gelegd op hoe je jezelf moest promoten en dat ligt me
niet. Ik besloot om te stoppen. ”Toch is deze periode essentieel geweest voor
haar verdere ontwikkeling. “We gingen met een groep studenten op excursie naar
Parijs. Daar werd ik in het Volkenkundig Museum enorm geraakt door
afgodsbeeldjes uit bepaalde culturen. Die zijn vaak uit afval gemaakt.
Prachtig! Deze ervaring heeft me aangezet tot het maken van mijn huidige werk”
Expositie
De afgelopen zomer had Netta een grote tentoonstelling in Y2, het complex met ateliers en expositieruimtes aan de Oosterhamrikkade. In de witte ruimte presenteerde ze een selectie van haar bestaande werk. In de donkere ruimte maakte ze iets nieuws. “In de praktijk waar ik werk, moesten dossiers vernietigd worden. Dit leverde bergen papiersnippers op. Die heb ik gebruikt om op de grond een groot, wit tapijt van stukjes papier te creëren. Daarop plaatste ik verkoolde kerstbomen die ik op 1 januari bij uitgebrande nieuwjaarsvuren had weggesleept. Aan het plafond kwamen constructies van in elkaar gestoken takken te hangen. Het geheel werd door spotjes verlicht. Dat was de enige verlichting. Hierdoor ontstond er een donker, spookachtig, nogal surrealistisch bos.”
Verkoop
De verkoop van haar werk houdt Netta niet erg bezig. “Ik vind het belangrijk dat mensen ervan genieten en dat het iets bij hen losmaakt. Op de tentoonstelling liep een man rond die gefascineerd werd door een bepaald object. Steeds weer liep hij ernaar terug en bleef er dan een tijdlang voor staan. Hij heeft het uiteindelijk gekocht. Dat is natuurlijk mooi, maar het gaat mij erom dat hij het waardeert. Dat is belangrijker dan het geld dat ik ermee verdien Ik ben blij dat het werk nu bij hem in huis hangt.”
