Wat hebben we dit jaar lang op de lente moeten wachten. Het bleef maar koud en het bleef maar regenen. Het was echt nodig, het grondwaterpeil moest worden aangevuld. Moeder natuur had even niets te maken met ons mensen die zo verlangden naar wat zonneschijn. Toen het water weer op peil was, was hij daar, de zon. Eindelijk.
Omdat het zo lang te koud was voor de tijd van het jaar, liet het groen ook op zich wachten. Maar door de vele regenbuien en daarna de komst van de zon, explodeerde alles. Mensen met tuinen hadden hun handen vol aan het onkruid dat welig tierde. De gemeentebosjes stonden vol kleefkruid. Leuk voor de kinderen, want dat blijft zo lekker overal aan plakken als je ermee gooit.
Je schijnt het ook te kunnen eten, maar ik moet zeggen dat ik dat zelf nog nooit heb geprobeerd. Zo zijn brandnetels, zevenblad en jonge paardebloembladeren ook eetbaar. Planten die veelal als vervelend worden ervaren, maar eigenlijk rijke voedselbronnen zijn.
Overal in het park werden weer nestjes gemaakt door onze gevederde vrienden. Vooral voor de eendjes en de meerkoeten begon het jaarlijks gevecht. Het gevecht om hun kroost in leven te houden. Reigers, aalscholvers en andere rovers waren allemaal aan het azen op die schattige donzen beestjes. Ik geloof niet dat heel veel kuikens het hebben overleefd dit jaar.
Onlangs is er bij het Oude Politiebureau een feestelijke opening geweest van de Voedselbank voor Bijen. Een kastje met glazen deurtjes waar je stekjes, plantjes, bloemetjes of zaden in achter kan laten. Alles waar een bij blij van wordt. Wat in het kastje staat of ligt mag worden meegenomen. Een heel mooi bewonersinitiatief. Net als sommige mensen leven vele bijen ook onder het minimum. Dus mensen plant bijvriendelijke bloemen in je tuin, een lust voor het oog en je draagt je steentje bij aan een mooiere, gezondere wereld.
Heb je een kleine tuin met alleen maar stenen? Verzamel vijf buren bij elkaar en wip allemaal een tegel uit de tuin. Voor elke tegel een tegoedbon van vijf euro via de actie ‘ Tegelwippen’. Te besteden bij TuinindeStad.
Groningen wipt tegen Leeuwarden en Groningen loopt fors achter, dus hup Oosterparkers denk groen! We laten ons toch niet op de kop zitten door een stelletje Friezen!?
Het bootje ‘de Gorecht’ is opgeknapt en glijdt weer fier over het water aan de Gorechtkade. Rustig varend, af en toe stilliggend langs de kant wachtend op een zuchtje wind of een gewillige hand die hem een duwtje geeft.
Overal groepjes mensen in het park. Zittend, liggend, wandelend, genietend… Het leven is mooi als de zon schijnt.